Ο νομός Χανίων είναι ένας κατεξοχήν ορεινός νομός με πλουσιο εδαφικο αναγλυφο και με μια οροσειρά τα Λευκά Όρη που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του νομού, διασπαρτα από φαραγγια.
Καταρχάς να πούμε δυο λόγια για το τι είναι φαράγγι:
Φαράγγι είναι μία στενή, βαθειά και απόκρημνη χαράδρα που σχηματίζεται μεταξύ δύο βουνών ή λόφων λόγω της συνεχούς διαβρώσεως του εδάφους από τα νερά των ορμητικών χειμάρρων.
Για να διασχίσουμε ένα φαράγγι με ασφάλεια ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας και την εποχή διάσχισης απαραίτητος είναι ο κάτωθι εξοπλισμός :
Χάρτης της περιοχής, πυξίδα, φακό, σπίρτα ασφαλείας και φαρμακείο. Η πιο συνηθισμένη συσκευή είναι το λεγόμενο «οκτάρι»: Πρόκειται για δύο μεταλλικούς κρίκους συνδεδεμένους μεταξύ τους. Στερεώνεται στο καραμπίνερ της ζώνης και μέσα από αυτό, περνά με ειδική τεχνική το σχοινί που χρησιμοποιούμε στις καταβάσεις.Κράνη, σχοινιά ορειβατικού τύπου, παπούτσια που να παρέχουν καλή στήριξη στους αστραγάλους, αλλά ταυτόχρονα να είναι ελαφριά, για την περίπτωση που θα χρειαστεί να κολυμπήσουμε, καθώς και αντιολισθητικά. Τέλος, ένα σακίδιο αδιάβροχο με τις απαραίτητες προμήθειες σε φαγητό και νερό.
Τα σπουδαιότερα φαράγγια του νομού Χανίων είναι τα εξής:
Της Αγίας Ειρήνης, του Ίμπρου, της Τρυπητής, του Ελυγιά, της Αράδαινας, του Θερίσου, του Κλάδου, του Ασφέντου, των Σφακίων και τέλος το μεγαλύτερο και διασημότερο φαράγγι της Σαμαριάς.